وبلاگ اختصاصي مهران داوري فر
 
 
دبير  زيست شناسي - استان گلستان
 

 

 

1-ماهیچه سابکلاویوس: ماهیچه کوچکی است که شانه را به اولین دنده وصل می‌کند. این ماهیچه فقط در صورتی مفید بود که انسانها روی چهار دست و پا راه می‌رفتند. بعضی از افراد یکی و بعضی دیگر دو تا از این ماهیچه دارند. تعدادی نیز فاقد این ماهیچه هستند.

 

2-آپاندیس: این عضو به انسانهای اولیه در هضم گیاهان کمک می‌کرد. امروزه هر سال سیصد هزار آمریکایی آپاندیس خود را عمل می‌کنند (برمی‌دارند).

 

3-مجراهای شیر در مردان

 

4- دندانهای عقل: این دندانها به انسانهای اولیه که مقدار زیادی از گیاهان تغذیه می‌کردند در جویدن غذا کمک می‌کردند. امروزه فقط 5 درصد جمعیت دندانهای عقل سالمی دارند.

 

5-ماهیچه های گوش بیرونی: سه ماهیچه که به انسانهای اولیه اجازه می‌داد تا گوشهای خود را (مانند سگ و گربه) تکان دهند.

 

6- دنده گردن: دنده‌های کوچکی است که در یک درصد از انسانها مشاهده می‌شود و می‌تواند باعث مشکلات عصبی یا سرخرگی شود. این دنده‌ها باقیمانده عصر خزندگی در انسان هستند.

 

7-مژه سوم: پرندگان از این مژه برای حفاظت از چشم و پاک کردن گرد و غبار استفاده می‌کنند. انسانها قسمت کوچکی از این مژه را در داخل گوشه چشم خود دارند.

 

8-ماهیچه پالماریس: ماهیچه درازی است که از آرنج تا مچ کشیده شده. از این ماهیچه برای آویزان شدن و بالا رفتن استفاده می‌شده است. یازده درصد انسانها فاقد این ماهیچه هستند.

 

9-مو: درحالی که ابروها از ریزش عرق جلوگیری می‌کنند و یا اینکه موی صورت مردان ممکن است برای زنان جذاب باشد اکثر موهای بدن انسان هیچ کار خاصی انجام نمی‌دهند.

 

10-بلند کننده موی بدن: حیوانات با استفاده از این ماهیچه موهای خود را به منظور بیشتر گرم شدن یا ترساندن حیوانات دیگر پف می‌کنند. با کمک همین ماهیچه است که مو بر تن ما سیخ می‌شود!


11-ماهیچه پالانتاریس: این ماهیچه پا به میمون‌ها کمک می‌کند تا بتوانند با پای خود چنگ بزنند. 9 درصد از انسانها فاقد این ماهیچه هستند.


12-استخوان COCCYX: کنترل کننده دم حیوانات. حیوانات از دم برای تعادل یا ارتباط استفاده می‌کنند. خارج کردن این استخوان از بدن هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی‌کند.

 

13-سیزدهمین دنده: این دنده در گوریل‌ها و شامپانزده‌ها وجود دارد ولی فقط هشت درصد انسانها دارای این دنده اضافی هستند.

 |+| نوشته شده در  سه شنبه بیست و هشتم آذر ۱۳۹۱ساعت 1:48  توسط مهران داوري فر  | 

 |+| نوشته شده در  چهارشنبه بیست و دوم آذر ۱۳۹۱ساعت 14:20  توسط مهران داوري فر  | 

 تاکنون 29  سیستم گروه خون انسانی ثبت گردیده که مهمترین آنها دو سیستم گروه خونی ABO و Rh می باشند. دانسـتن گروه خونی هنگام دریـافـت و یـا پـیـوند عضـو از اهـمیت بالایی برخوردار است. دریافت خون
نـامتـجــانس میتواند به واکنش شدید ایمنی و تخریب گسترده گلبولهای قرمز، افت فشار خون، نارسایی کلیوی، شوک، لخته شدن خون، حـمـله قلبی، آمبولی، سکته مغزی و حتی مرگ بیانجامد.

نکته: گروههای خونی در جانداران متفاوت می بـاشد، سـگ هـا 4 گروه خونی، گربه ها 11 گروه خونی و گاوها 800 گروه خونی دارند.

نکته:گروه خونی یک ویژگی وراثتی است و از والدین به ارث میرسد.

3 شکل ژن (آلل) مطابق شکل گروه خونی شما را کنترل میکنند. شما 2 آلل دارید که یکی را از پدر و دیگری را از مادر به ارث میبرید، که ژنوتیپ شما میباشد:


- AA یا iAo:گروه خونی A

- BB یا iBo:گروه خونی B

- AB:گروه خونی AB

- oo:گروه خونی O


آنتی بادی یا پادتن یا آنتی کور یا ایمنوگلوبین (antibody/immunoglubin): پروتئین های  Y شکلی میباشند، که سیستم ایمنی بدن برای شناسایی و خنثی کردن عوامل بیگانه مانند باکتریها و ویروسها از آنها استفاده میکند. هر آنتی بادی(پادتن) قادر به شناسایی یک آنتی ژن (پادگن) خاص میباشد.

آنتی ژن یا پادگن(ANTIGEN):ماده ای است که پاسخ ایمنی بدن را تحریک و تولید پادتن خاص خود را سبب میگردد.

ایمنوگلوبینهای (IgM):بزرگترین آنتی بادیهای بدن بوده که مسئول فرآیند آگلوتیناسیون(AGGLUTINATION) گلبولهای قرمز خون میباشند. هنگامی که دو گروه خونی نامتجانس با یکدیگر امتزاج می یابند، گلبولهای قرمز به هم چسبیده و به شکل توده در می آیند (دلمه میشوند). پادتن های ANTI-A و ANTI-B همان IgM میباشند.

آگلوتیناسیون(AGGLUTINATION):فرایند به هم چسبیدن و به شکل توده در آمدن گلبولهای خون و یا باکتریها ،در پاسخ به برخی آنتی بادیها.

آگلوتینوژن(AGGLUTINOGEN):همان آنتی ژن است.

آگلوتینین(AGGLUTININ): همان آنتی بادی  است.

سیستم خونی ABO:

حضور و یا فقدان آنتی ژن های A وB روی غشاء خارجی گلبولهای قرمز(RBC) تعیین کننده گروههای ABO میباشند.

گروه خونی A:آنتی ژن A روی سطح گلبولهای قرمز حضور دارد،در خون آنتی بادی ضد B در گردش است.

گروه خونی B:آنتی ژن B  روی سطح گلبولهای قرمز حضور دارد،در خون آنتی بادی ضد A در گردش است.

گروه خونی AB:هر دو آنتی ژن های A و B  روی سطح گلبولهای قرمز حضور دارد،خون فاقد هرگونه آنتی بادیهای ضد A و B است.

گروه O:سطح گلبولهای قرمز فاقد هرگونه آنتی ژن های A و یا B است، اما در خون هر دو آنتی بادی های ضد A و B در گردش میباشند.
حيوانات سالم علاوه بر داشتن آنتي ژنهاي گروههاي خوني بر سطح خود ممکن است واجد آنتي باديهاي سرمي بر عليه آنتي ژنهاي گروه خوني که خود فاقد آنها نيز هستند، باشند. مثلا افرادي که گروه خوني آنها فاقد آنتي ژن A است، در سرم خود آنتي بادي بر ضد آنتي ژن A دارند. تصور مي شود اين آنتي باديهاي طبيعي حاصل برخورد با گلبولهاي قرمز گروه A نبوده بلکه متعاقب تماس با آنتي ژنهاي مشابهي هستند که در طبيعت به وفور يافت مي شوند.

● انتقال خون

گلبولهاي قرمز را مي توان به سهولت از حيواني به حيوان ديگر انتقال داد. اگر گلبولهاي قرمز فرد دهنده ، آنتي ژنهاي مشابه با گلبولهاي قرمز گيرنده داشته باشند، پاسخ ايمني در حيوان گيرنده گلبول ايجاد نمي شود. اما اگر گيرنده آنتي باديهايي بر عليه آنتي ژنهاي گلبول قرمز دهنده داشته باشد، در آن صورت گلبولهاي دهنده در معرض خطر تهاجم سريع قرار خواهند گرفت.

زماني که اين آنتي باديها به آنتي ژنهاي موجود در سطح گلبولهاي قرمز بيگانه متصل گردند، ممکن است سبب هموليز و فاگوسيتوز اين سلولها شوند. در صورت فقدان آنتي باديهاي طبيعي ، گلبولهاي قرمز تزريق شده موجب برانگيخته شدن پاسخ ايمني در فرد دريافت کننده خون مي شوند. سپس گلبولهاي تزريق شده مدتي در خون گردش مي کنند.

دومين انتقال خون با اين گلبولها يا گلبولهاي شبيه به گلبولهاي قبلي باعث تخريب سريع اين گلبولها مي گردد که منجر به بروز واکنشهاي پاتولوژيک شديد مي گردد. علايم اين روند تخريبي ناشي از هموليز گسترده داخل عروقي است.

اين علايم عبارتند از : لرزش بدن ، فلج و تشنج و انعقاد داخل عروقي ، تب و پيدايش هموگلوبين در ادرار. درمان واکنشهاي انتقال ناشي از چنين انتقال خوني شامل متوقف کردن انتقال خون و زياد کردن حجم ادرار بوسيله يک ديورتيک مي باشد، چرا که تجمع هموگلوبين در کليه ممکن است موجب تخريب توبولهاي کليه شود. بهبود وضعيت فرد به دنبال حذف همه گلبولهاي قرمز بيگانه حاصل مي گردد.



نکته: در ایران گروه خونی 38% افراد O،33% A،22% B و 7% AB میباشد.

نکته:سیستم ABO در شامپانزه ها و گوریل ها نیز وجود دارد.

سیستم (RHESUS) و یا فاکتور RH و یا آنتی ژن RH D:

چنانچه سطح گلبولهای قرمز فردی واجد این آنتی ژن(D) باشد، گروه خونی فرد RH+­ و چنانچه فاقد این آنتی ژن باشد RH- میباشد، که در کنار سیستم ABO بصورت (+) و یا (-) نشان داده میشود. از آنجایی که نخستین بار در میمون (RHESUS) شناسایی گردید به این نام خوانده میشود.

نکته:85 تا 90 درصد ایرانیان RH+ میباشند.

پیش بینی گروه خونی فرزندان بر حسب آنتی ژن RH D:

چنانچه هر دو والدین RH+ باشند، فرزندانشان ممکن است RH+ و یا RH- شوند.

چنانچه هر دو والدین RH-­ باشند، فرزندانشان RH-­ خواهند بود.

چنانچه یکی از والدین RH+­ و دیگری RH- باشد، فرزندانشان RH+­ و یا RH- خواهند شد.

نکته:بنابراین مثلا حتی اگر گروه خونی پدر و مادر هر دو O+ باشد ممکن است فرزندی با گروه خونی O- بدنیا آورند.

اشخاص RH مثبت و RH منفی هیچکدام دارای آگلوتینین ضد D به طور طبیعی در پلاسمایشان نیستند، و آگلوتینین ضد D فقط در نزد اشخاص RH منفی در صورتی بوجود می آید که به آنها خون RH مثبت داده شده باشد. پس از یکبار انتقال خون RH مثبت، آگلوتینین ضد D در تمام طول زندگی شخص باقی خواهد ماند و این شخص دیگر نخواهد توانست خون RH مثبت دریافت کند. این موضوع فقط در مورد اشخاص RH منفی صدق میکند. افراد RH مثبت فاقد آگلوتینین ضد D در پلاسمای خود بوده، بنابراین میتوانند هم از خون منفی و هم از خون RH مثبت استفاده کنند.

RH مثبت و زنان:

در مورد مردان اگر RH منفی باشند، و بر اثر اشتباه به آنها خون RH مثبت داده شود، تنها ناراحتی که پیش می آید این است که آگلوتینین ضد D در آنها تولید میشود و از این به بعد انتقال خون باید محدود به خون RH منفی گردد.

در مورد زنان هرگز نباید در سنین باروری و یا جوانتر از آن آگلوتینین ضد D ایجاد شود. زیرا آگلوتینین ضد D ممکن است زن را از بدنیا آوردن نوزاد زنده محروم سازد.

1- چنانچه مرد با RH مثبت با زن RH منفی صاحب فرزند شوند، جنین ممکن است RH مثبت و یا RH منفی گردد(بسته به ژنوتیپ پدر).

2- چنانچه جنین RH مثبت باشد، از آنجایی که برخی سلولهای خونی جنین میتواند از جفت عبور کرده و وارد خون مادر گردد، در خون مادر آگلوتینین ضد D تولید خواهد شد.

3- در زایمان نخست مشکلی برای نوزاد پیش نخواهد آمد.

4- در بارداری های بعدی، چنانچه نوزاد RH مثبت باشد، آنتی بادیهای ضد D موجود در خون مادر، وارد گردش خون جنین شده و گلبولهای قرمز جنین را تخریب میکند. نوزاد بدنیا آمده در این شرایط دچار "بیماری همولیتیکی نوزادان" میشود. علایم این بیماری شامل: یرقان (به علت تجمع بیلی روبین در خون)، کم خونی، عقب ماندگی ذهنی، نارسایی قلبی، اشکال در تنفس، ادم شدید کل بدن، بزرگ شدن اندازه قلب، کبد و طحال و مرگ میباشد.

5- در چنین مواقعی برای نجات زندگی نوزاد تعویض خون (یعنی تخلیه کامل خون RH مثبت از بدن نوزاد و تزریق خون RH منفی به جای آن)  انجام میگیرد.

6- با تزریق عضلانی آمپول روگام(RHOGAM) (که گاماگلوبولین ضد D میباشد) به مادر یکبار در هفته 28 م حاملگی و علاوه بر این،  چنانچه نوزاد Rh مثبت باشد 72 ساعت پس از زایمان، میتوان از بروز این اختلال جلوگیری بعمل آورد. در این حالت آنتی بادیهای ضد D قبل از آنکه در خون مادر آنتی بادی ضد D تولید شود، اقدام به نابود کردن سلولهای RH مثبت می کنند. این آمپول در مادرانی استفاده می شود که Rh منفی هستند و همسرانشان Rh مثبت دارند.



سازگاری گروه های خونی:

- گروه خونی A:میتواند به گروه های AB و A خون اهدا کند و از گروه های خونی A و O خون دریافت کند.

- گروه خونی B:میتواند به گروه های AB و B خون اهدا کند و از گروه های خونی B و O خون دریافت کند.

- گروه خونی AB:تنها میتواند به گروه خونی AB خون اهدا کند ،ولی از تمام گروه ها ی خونی میتواند خون دریافت کند.

- گروه خونی O:به تمام گروه های خونی میتواند خون اهدا کند، اما فقط میتواند از گروه خونی O خون دریافت کند.



نکته:گروه خونی O- اهدا کننده عمومی و گروه خونی AB+ گیرنده عمومی نامیده میگردند.

نکته: در مواقع اورژانس که فرصت کافی برای شناسایی گروه خونی بیمار وجود ندارد، از گروه خونی O- برای بیمار استفاده میشود. 

نکته: در دریافت پلاسمای خون شرایط عکس میشود. یعنی گروه AB میتواند به تمام گروه ها پلاسما اهدا کند، اما گروه O فقط میتواند به گروه خونی O پلاسما اهدا کند.

نظر  تکمیلی همکار گرامی جناب آقای علی قربانی:

راجع به انتقال خون باید عرض کنم که هنگام انتقال "فقط سلول های خون" می توان گفت گروه خونی o دهنده ی عمومی است چون در پلاسما پادتن AوB وجود داره وخون لخته میشه، معمولا سعی میشه گروه ها هم نام باشه اگه مجبور بشن شستشو میدن بعد انتقال میدن تا تداخل پیش نیاد
فراورده های خونی:

پس از اهدای خون، خون کامل (شامل قسمت سلولی+پلاسما) به اجزای خون تفکیک میگردند. یعنی گلبولهای قرمز، پلاکت ها، فاکتورهای انعقادی، پلاسما، آلبومین و ایمنوگلوبین ها. سپس هر کدام از این فراورده ها به بیماران بر حسب نیازشان داده میشود.مثلا گلبولهای قرمز به افرادی که در اثر آسیبها و عمل جراحی خون از دست داده اند، و یا دچار کم خونی هستند، داده میشود. و یا پلاسما عمدتا برای بیماران دچار سوختگی استفاده میگردد. بنابراین به ندرت خون کامل به بیمار تزریق میشود.

دو باور رایج اما غیر علمی:

1- به عقیده برخی گروه خونی ارتباط تنگاتنگی با شخصیت افراد دارد، به ویژه در کشور چین و ژاپن.

2- به عقیده برخی افراد بایستی رژیم غذایی خود را منطبق با گروه خونی خود انتخاب کنند .

http://www.mardoman.net/health/bloodg/ 

 |+| نوشته شده در  سه شنبه چهاردهم آذر ۱۳۹۱ساعت 12:49  توسط مهران داوري فر  | 
دانلود انیمیشن فتوسنتز

 |+| نوشته شده در  پنجشنبه نهم آذر ۱۳۹۱ساعت 0:32  توسط مهران داوري فر  | 

تصویری که در زیر مشاهده می کنید در سال ۱۹۲۷ و در محل برگزاری کنفرانس سلوی (انستیتو بین‌المللی فیزیک و شیمی) در بروکسل، پایتخت بلژیک گرفته شده است. از جمله چهره های سرشناس حاضر در این عکس می توان به آلبرت اینشتین، نیلز بور، ماری کوری، اروین شرودینگر، ولفگانگ پاولی، ورنر هایزنبرگ و پل دیراک اشاره کرد. بیشتر از نیمی از حاضرین در این عکس، موفق به کسب جایزه ی نوبل شیمی یا فیزیک شده اند و در بین آنها ماری کوری دو بار موفق به دریافت این جایزه شد، هم در فیزیک و هم در شیمی. او تنها کسی است که موفق به کسب چنین افتخاری شده است.

شاید بتوان گفت که مشهورترین کنفرانس سلوی در سال ۱۹۲۷ برگزار شد. در آن سال، معروفترین فیزیکدانان جهان گرد هم آمده بودند تا درباره ی نظریه ی جدید کوانتوم با هم به بحث و تبادل نظر بپردازند.

قطعا این عکس شایسته ی آن است که با دیگران به اشتراک گذاشته شود و بد نیست به جای این همه پوستر رنگارنگ و گوناگون هنرپیشگان و فوتبالیست ها، گاهی هم نگاهمان را به تماشای این گونه عکس های زیبا بدوزیم بد نیست.

 

 |+| نوشته شده در  چهارشنبه یکم آذر ۱۳۹۱ساعت 0:13  توسط مهران داوري فر  | 
  بالا